Orynnowanie domu jednorodzinnego nie należy do najłatwiejszych zadań i najlepiej w trosce o przyszłą eksploatację zadanie to powierzyć doświadczonej ekipie dekarskiej. Ale mnóstwo różnych okoliczności sprawia, że decydujemy się wykonać ten zakres prac samodzielnie. Zapoznając się z instrukcjami producenta, i oczywiście przy pewnej znajomości rzeczy i dbałości o szczegóły zadanie to może wykonać budowlaniec amator.

Lokalizacja miejsca rury spustowej

Planowanie prac należy rozpocząć od określenia dokładnego miejsca umieszczenia odpływu rynny do rury spustowej. Będzie to punkt położony najniżej. Gdy odpływ został zamontowany, należy odpowiednio umieścić haki podtrzymujące rynnę, ta część prac może zadecydować o powodzeniu całego zadania.

Przede wszystkim należy pieczołowicie wytyczyć linię spadku rynny, powinien on wynieść 2-3 mm na każdy metr bieżący. Tylko w ten sposób woda będzie skutecznie odprowadzana do odpływu. Zwykle producent zaleca montaż dwóch skrajnie położonych haków na wysokości właściwej dla wytyczonego spadku i poprowadzenie pomiędzy nimi sznurka wyznaczającego położenie haków pośrednich

Przeczytaj również

Montaż haków

Planując rozstawienie haków, należy pamiętać, że nie powinny one zostać zamontowane dalej niż 15 cm od odpływów, łączników oraz narożników. W miejscach mniej newralgicznych rozstaw haków może wynosić już do 60 cm. Jednak należy mieć na względzie lokalizację domu i panujący na danym obszarze klimat oraz specyfikę opadów. Jeżeli występują na nim naprawdę obfite deszcze i opady śniegu, a zima potrafi gwałtownie zamienić się w lato, odległość pomiędzy hakami należy zmniejszyć do 50 cm. Rozmieszczanie ich rzadziej oszczędza czas, ale może spowodować odkształcanie się orynnowania, a nawet zniszczenie rynien.

Wysokość montażu rynien

Kolejnym ważnym elementem podejmowanych decyzji jest wybór odpowiedniej wysokości, na której umieszczamy haki. Jeżeli rynna zostanie zamontowana zbyt wysoko, woda może nie znaleźć tego ujścia, ochlapując elewację i cały obszar wokół domu. Jeżeli z kolei zostanie zamontowana za nisko, zsuwający się z dachu śnieg może ją uszkodzić. Dlatego właściwe zamontowanie orynnowania polega na takim umieszczeniu rynny, by wystawała ona poza zwieńczenie dachu co najmniej  połową swojej szerokości, natomiast oś przedłużająca powierzchnię dachu musi przechodzić 1-2 cm nad rynną. Takie rozłożenie osi gwarantuje bezproblemowy spływ wody z dachu do rynny.

Dylatacja między odcinkami rynien

Specyfika warunków atmosferycznych i skrajnych zmian pogody wpływa na zmianę długości rynien w ciągu roku. Poszczególne elementy, w zależności od temperatury, raz wydłużają się, innym razem ulegają kurczeniu. To dlatego tak ważne jest, by orynnowanie było ruchome, najlepiej montowane na zatrzask, pozbawione klejenia, skręcania i spawania. A w każdym łączniku należy przewidzieć proces dylatacji i pozostawić mikroszczelinę. Brak miejsca na dylatację może spowodować odkształcenie się rynien. Niektórzy producenci rynien już na etapie produkcji umieszczają znaki wyznaczające granice dla dylatacji. Koniecznie trzeba się z nimi zapoznać.

Odpływ wody

Montaż orynnowania kończy wykonanie odpływu wody, może on zostać odprowadzony bezpośrednio do kanalizacji lub na powierzchnię gruntu. Aby zabezpieczyć wodę wpadającą do kanalizacji należy umieścić w gruncie osadnik łączący się z kanalizacją i wyciąć w nim otwór umożliwiający połączenie z rurą spustową.